Dyskopatia to choroba krążka międzykręgowego. Schorzenie przejawia się poprzez stopniowe, patologiczne zmiany w obrębie elementów krążka- uszkadzanie pierścienia włóknistego, bądź przemieszczanie jądra miażdżystego. Uszkodzenie pierścienia może doprowadzić do tzw. przepukliny, dalszy rozwój procesu chorobowego może spowodować przerwanie i wydostanie się jądra miażdżystego poza obszar pierścienia.Dyskopatia jest powszechną przypadłością, szacuje się, że w różnym stopniu dotyczy ona aż 30% ludzi z grupy wiekowej 30 - 50 lat. U pacjentów po 60 - tym roku życia zmiany degeneracyjne krążka uważane są za normalne zjawisko towarzyszące procesowi starzenia się.
Przyczyny i czynniki ryzyka
o uraz o podnoszenie ciężarów, największe ryzyko występuje, gdy dźwiganie odbywa się w następującej pozycji: kończyny górne są wyciągnięte do przodu, kończyny dolne wyprostowane w stawach kolanowych, a tułów skręcony o proces starzenia się o stres, zwiększone napięcie mięśni o otyłość o palenie papierosów o wąski kanał kręgowy o osteoporoza
Objawy
o ból w danym odcinku kręgosłupa promieniujący wzdłuż dróg nerwowych o ból nasilający się przy chodzeniu o drętwie i mrowienie części ciała dotkniętych schorzeniem o osłabienie, bądź porażenie, tj. zaburzenie siły mięśni o skrzywienie kręgosłupa w kierunku chorej strony lub w przeciwnym
Przebieg
Krążek międzykręgowy może ulec zmianom degeneracyjnym, nierzadko jest to związane z procesem starzenia się. W pierścieniu włóknistym zanikają naczynia krwionośne. Obniżony jest stopień uwodnienia jądra miażdżystego i zmniejsza się jego sprężystość. Obciążenia kręgosłupa przyczyniają się do przemieszczania jądra miażdżystego do kanałów w pierścieniu włóknistym, a także powstawania szczelin i pęknięć.
Leczenie
Stanowcza większość przypadków (90%) leczona jest ambulatoryjnie, rzadko konieczna jest hospitalizacja, stosuje się ją przy leczeniu operacyjnym. Standardowa terapia wymaga, aby pacjent pozostał w łóżku przez kilka dni, poleca się miejscowe nagrzewanie, leki uspakajające, zabiegi z zakresu fizykoterapii. Niektórym pacjentom lekarze zalecają gimnastykę leczniczą, bądź aerobik, ale w każdym przypadku wykluczone są ćwiczenia narażające kręgosłup na wstrząsy - wszelkie tego typu aktywności muszą przebiegać pod kontrolą lekarską. Efekty daje również przezskórna stymulacja nerwów obwodowych.
Na czym polega działanie Fizjoterapeuty.
Przed podjęciem leczenia, Fizjoterapeuta przeprowadza u Pacjenta dokładny wywiad, dotyczący: ewentualnych czynników sprawczych, czynników mogących przyczyniać się do pogorszenia, przebiegu choroby, dotychczasowego leczenia, a także, ocenę postawy, ocenę objawów neurologicznych, a następnie badanie funkcjonalne, które polega na wykonaniu testu powtarzanymi ruchami. W badaniu funkcjonalnym ocenie podlega zmienność objawów. Uzyskane w ten sposób informacje pozwalają, według zaproponowanego przez McKenziego algorytmu, na ustalenie zasadności stosowania metody mechanicznej w leczeniu aktualnych dolegliwości, przyczyny dolegliwości, rodzaju i stopnia zaawansowania zaburzeń mechaniki, oraz dobranie właściwego dla danego Pacjenta sposobu postępowania. Wykonywanie przez Pacjenta zaleconych ruchów w różnych pozycjach, z jednoczesnym relacjonowaniem Fizjoterapeucie zmian natężenia i lokalizacji bólu, pozwala na dobranie odpowiedniego ćwiczenia, w ściśle określonej płaszczyźnie.
